Düşler ve Erdemler

<$Blo

"Show me the money"

Az Müşteri - Az para... İşi sporcu menajerliği olan Jerry Maguire bir gün bir uyanış yaşar ve müşterisi olan sporcuları bir insan gibi değil de bir "ürün" gibi gördüğünü farkeder. Ve oturup bir "mission statement", çalıştığı çok uluslu şirket için bir çalışma manifestosu yazar ve bütün şirkete dağıtır. Ana fikirde "Az Müşteri - Az para" esasına dayalı daha insancıl bir çalışma şekli savunulmaktadır. Eh, tabi kısa süre içinde işinden olur.

Cameron Crowe'un yazıp yönettiği Jerry Maguire filminin ilk yarısı hemen hemen böyle. Bir mission statement da biz hazırlasak nasıl olurdu acaba? Günlük hayatımızı ilgilendiren konularda bazı kararlar alsak ve uygulasak, işler nasıl değişirdi? Mesela: "yaşam tarzı bir aldatmacadır" ya da "çok para kazanmak zorunda değilim yeteri kadar para kazanmalıyım" ve yahut "öncelik her zaman diğerlerindedir" gibi ilkeler olsa bu manifestoda... "Yetinmek" kavramı ince ince düşünülse ve hayatımız buna göre şekillense nasıl olurdu? Her zaman bir başkasının kendisinden öncelikli olduğunu düşünmek -ama her zaman- bir insanın hayatını nasıl etkilerdi? Mesela trafikte. Bütün trafik düzenini nasıl etkilerdi diye sormuyorum, böyle bir karar veren insanın hayatı nasıl değişirdi? Duyguları, düşünceleri, hayata bakışı. Daha iyi bir insan mı olurdu yoksa enayi yerine mi konurdu sadece?

Dünyada yanlış giden şeyleri düzeltmeye hep dışarıdan başlıyoruz oysa... Belki Jerry Maguire gibi yapsak, yine O'nun gibi daha mutlu ve huzurlu olmanın yolunu buluruz. Bütün "diğerleri", bütün "öteki"ler benden üstündür deyiversek? Nerden çıktı bu demeyin aklıma geliverdi, bir hayal işte, hep anti-ütopya mı kuracağız biraz da "olmaz öyle şey" dedirtecek şeyler düşünelim... Neredeyse bütün anti-ütopyalar gerçek oldu çünkü.